အားလုံးလည္း တက္တက္ႀကြႀကြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကလို႔ အားရ ၀မ္းသာမိပါတယ္။
တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္မွွာ ဒီလို ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို တမ္းတေနမိမွာ အမွန္ပါ။
ပဲြႀကီးလည္း ၿပီးေရာ ဒီေန႔ထိ ဘယ္သူနဲ႔မွ အဆက္အသြယ္မရတာေတာ့ တစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး။
သူတို႔နဲ႔ အတူ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ဂုဏ္ယူလို႔မဆံုးခဲ့ရဘူး။
ရိုးရာအက ကို စံုညီ ကၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္။
ပင္ပန္းမႈေတြရွိေနေပမဲ့ ၾကည္ႏူးမႈကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ကူညီၿပီး ပင္ပန္းမႈေတြက်ဆံုးခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီတစ္ေန႔တာ ကုန္ဆံုးခဲ့တယ္။
မိဘျပည္သူမ်ားရဲ့ ပံ့ပိုးကူညီမႈနဲ႔ ျဖစ္ေျမာက္သြားခဲ့တဲ့ တကၠသိုယ္ ခ်င္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ကေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ တစ္ကယ္ ျဖစ္ထြန္းၾကမဲ့ လူသားေတြရဲ့ အရိပ္ နိမိတ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။ အားလံုးလည္း ၾကည္ႏူးႏိုင္ၾကပါေစ..
No comments:
Post a Comment