မင္းမွ မသိပဲ
ခ်စ္သူကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးတာ
ပစ္ပယ္တာ မဟုတ္ခဲ့ဘူး
လြတ္လပ္တဲ့ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ
ဆူးခလုတ္တစ္ခုလို
မေႏွာင့္ယွက္ခ်င္လို႔ပါ
ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးအနာဂတ္သာယာဖို႔
ဘ၀ကို ငါ ႀကိဳးစားေနဆဲသာ
ပစ္ပယ္တာမဟုတ္ခဲ့ဘူး
အခ်စ္ျပယ္သြားၿပီလို႔
မထင္လိုက္ပါနဲ႔
ခ်စ္သူ မင္းနဲ႔အတူရွိခဲ့ခ်ိန္က
ငါ့ဘ၀င္ေတြ ေလဟပ္ခဲ့ေပါ့
အရမ္းပဲေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္
ဒါေပမဲ့..ခုေတာ့
ေလတိုက္တိုင္းလြင့္တဲ့
တိမ္စိုင္ေတြလိုပါပဲ
ခ်စ္သူ တြယ္ကပ္တာမဟုတ္ပါဘူး
အခ်စ္ရူးမို႔ နားလည္ေပးပါ
အတိတ္အရိပ္တို႔ မရွင္းလင္းလည္း
ပစၥဳပၸန္ အလင္းေရာင္နဲ႔
အနာဂတ္ ဖေယာင္းတိုင္ကို
ထြန္းေတာက္ခြင့္ၿပဳပါ
အခ်စ္စစ္မွာ နားလည္မႈတို႔ရွိတယ္
ၿပီးေတာ့ အကန္႔အသတ္လည္းရွိတယ္ေလ
ေနာက္ေတာ့ ေဘာင္ေက်ာ္ေအာင္
ဆိုးတဲ့ ငါ့အမူအက်င့္ေတြ
ေကာင္းကင္ထက္ေ၀းတဲ့ တစ္ေနရာမွာ
ငါ စြန္႔ပစ္ခဲ့ၿပီ
ခုေတာ့.. ငါ့အသည္းလည္း
ႏြမ္းလ်လို႔ ေႀကမြေနၿပီ..ခ်စ္ရသူရယ္
No comments:
Post a Comment